V rocznica śmierci Ziemowita Skibińskiego
"Dzień bez książki, bez napisanego wiersza to dzień stracony" ? tak mawiał Ziemowit Skibiński, wybitny poeta i krytyk literacki, humanista, znawca kultury polskiej i śródziemnomorskiej, znakomity pedagog i wychowawca pokoleń młodzieży. Urodził się w roku zakończenia drugiej wojny światowej 16 stycznia w Poddębicach. To były ostatnie dni okupacji hitlerowskiej. Jego dzieciństwo to trudne lata powojenne, pierwsze lata Polski Ludowej. Dla wielu, w tym i dla jego rodziców, okres buntu, często wewnętrznego, wobec kształtującej się rzeczywistości. Wychowany w katolickiej rodzinie był człowiekiem głęboko wierzącym, życzliwym wobec bliźniego i szanującym innych.
Wcześnie odkrył w sobie artystyczne, literackie powołanie. W wieku 13 lat debiutuje jako poeta sonetem "Stawy leśne". Od roku 1960 wiąże się z łódzkim środowiskiem literackim. W 1962 r. zdaje maturę i kończy Liceum Ogólnokształcące im. Marii Konopnickiej w Poddębicach. Jednocześnie w tym samym roku rozpoczyna studia historyczne na Uniwersytecie Łódzkim. Po uzyskaniu dyplomu magistra w roku 1967 wraca do poddębickiego liceum, gdzie jako nauczyciel przez dwa lata pracuje. W latach 1970?1975 jest zatrudniony na etacie asystenta na Uniwersytecie Łódzkim. Z powodów politycznych zostaje w roku 1975 zawieszony w czynnościach dydaktycznych, a po trzech latach zwolniony.
W tym też czasie zostaje członkiem Związku Literatów Polskich. Przez ponad rok pozostaje bez pracy. W międzyczasie doktoryzuje się w 1979 r. na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Łódzkiego. W roku 1980 wraca do pracy na tej uczelni jako adiunkt w Katedrze Bibliotekoznawstwa. Od 1989 r. jest członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, a później prezesem oddziału łódzkiego stowarzyszenia. Od 1995 r., po kolejnym zwolnieniu, zostaje zatrudniony w Wyższej Szkole Humanistyczno-Pedagogicznej w Łowiczu, a od momentu powołania Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Ciechanowie i Mławie był jej profesorem, prowadząc wykłady z literatury i historii kultury do roku 2004. Przez wszystkie te lata Ziemowit Skibiński bardzo dużo publikuje, pisze i podróżuje. Jest także aktywnym członkiem towarzystw regionalnych w Łowiczu i Poddębicach. Jego literacki dorobek jest wyjątkowo bogaty, tworzy zbiory wierszy "Książę", "Maski", "Anachoretes", "Dalekie źródła", "Ten trzeci", "Przedwieczerz", "Dar", "Prześwit", "Poczucie piękna", "Mieszkałem w wielu" oraz prace historyczne i krytyczno-literackie. Jest także autorem prozy eseistycznej "Dzwony mojego kościoła" oraz wielu opracowań edytorskich, a także autorem i wydawcą licznych druków biblio?lskich. Sporadycznie tłumaczył poezję niemieckojęzyczną oraz rosyjską.
Skibiński (jak pisał Jan Sochoń) to poeta konsekwentny. Nie baczył na szybko zmieniające się mody literackie, zawsze starał się realizować własne twórcze założenia, pragnąc być wiernym samemu sobie i wyznawanemu światopoglądowi. Skibiński to również poeta kultury, który wie, że bez poczucia tożsamości z przeszłością nie można uzasadnić swojego istnienia, nadać sobie i światu sensu.
O sobie samym Ziemowit Skibiński pisał: Żyję w niezgodzie ze swoją epoką, stąd moja osobność i nieustępliwość wobec jej gustów. Stąd wzajem się przemilczamy, ona bardziej mnie niż ja ją, ale dzięki domowemu wychowaniu, wykształceniu i wyobraźni mogę przebywać w różnych miejscach i czasach. I na tym polega moja wolność i ? w moim przekonaniu ? wszelka wolność.
Ten wybitny i zasłużony dla ziemi poddębickiej i łowickiej człowiek, który nie uznawał kompromisów na drodze do prawdy, a bał się tylko Boga, nie ludzi, człowiek wielkiego serca i umysłu odszedł od nas na zawsze 10 lutego 2006 r. Zmarł 5 lat temu w Dąbrowie Zduńskiej koło Łowicza, gdzie mieszkał od roku 1972. Pochowany został w Poddębicach, w mieście, w którym przyszedł na świat 61 lat wcześniej.
Doceniając artystyczny, literacki dorobek Ziemowita Skibińskiego oraz wielkość postaci będącej wzorem prawego człowieka, wiernego swym przekonaniom, czynnie uczestniczącego w życiu społecznym Poddębic i Łowicza, samorządy tych miast i powiatów uhonorowały go tytułami Honorowego Obywatela, a Miejska Biblioteka Publiczna w Poddębicach od 2009 r. nosi jego imię.
Oświadczenie poselskie wygłoszone w Sejmie przez Posła Piotra Polaka w dniu 23 lutego 2011 r.
